Blog

Zullen we het droog houden vandaag? De agenda blijkt deze weken vol te staan met leuke afspraken rondom wandelen. Twee weken geleden samen met Baudien gestart met het Jabikspaad in Sint Jacobiparochie. Vorige week een brainstormsessie over een wandelvakantie in the Cotswolds, UK en vandaag alweer volgende sessie op het Jabikspaad.

De laatste etappe hebben we afgesloten met een stempel bij de Sint Vituskerk in Stiens. Dat zal vandaag onze startlocatie zijn. We spreken af bij de eindlocatie van de dag: de Vincentiuskerk in Reduzum. Baudien is er een paar minuten eerder en wacht vanwege de miezer in de auto. Even later parkeer ik er naast en stap uit. Baudien opent van binnenuit alvast de achterbak en ik laad mijn rugzak en schoenen over, zodat we zo kunnen carpoolen naar de start in Stiens.

“Wat moet ik hiervan denken?!” roept een meneer aan de overkant van de weg. Benieuwd naar waar dit vandaan komt draai ik mij om, en een verder vriendelijk gemanierde meneer kijkt enigszins streng onze kant op. Benieuwd vraagt hij wat we komen doen. Ik leg uit dat we zo vertrekken voor een wandeling vanaf Stiens, en dan lopende terug naar hier in Reduzum. De meneer aanschouwt de duidelijke loopkleding en legt vervolgens uit dat hij het toch iets verdacht vond. Een grote zwarte Audi die hier al een paar minuten staat. Een tweede auto die er naast parkeert en vlotjes tassen oversjouwd. Het had wel wat crimineels. Nou mooi ja 😀

De man blijkt zelf ook sportief te zijn en reageert enthousiast op onze plannen voor de Cotswold Way. Zelf was hij vaak in Engeland geweest. We kletsen nog een paar minuten en dan stappen we eindelijk in om ons naar Stiens te begeven. In de criminele Audi. Met onze criminele tassen.

Starten in Stiens

We parkeren bij de Sint Vituskerk waar we de vorige sessie zijn gestopt. In lijn met de vorige keer heeft Baudien opnieuw huiswerk en decoratie meegebracht voor in ons reislogboek. Het symbool voor vandaag is de klaver, en de vraag van de dag is “Waar hoop je op?“. Daar gaan we eens rustig over nadenken, maar de eerst aan de bak! Nog even een start-foto richting het centrum en dan kunnen we op weg. Ook nu heb ik weer verhalen voor tien, omdat ik net als de vorige keer vele jeugdherinneringen opdoe terwijl we het centrum van mijn geboorteplaats doorkruisen.

De eerste stempel van vandaag kunnen we volgens de aanwijzingen vinden bij bakkerij Nico en Aeltsje de Groot, aan het Achterbosk. Die locatie weet ik wel te vinden, aangezien dit de buren waren van het huis waar ik ben opgegroeid. Vlak voordat we bij de bakkerij zijn passeren we nog het Troelstra-monument, waar ik als kind vaak opklom, waarbij meermaals de betonnen neus van Piter Jelles het begaf.

Wanneer we bij de bakkerij binnengaan en vragen naar de stempel wordt even vertwijfeld gekeken. “Euh, die staat daar volgens mij, maar is nog van Nico en Aeltsje“. We begrepen de opmerkingen op dit moment nog niet helemaal, maar later blijkt dat deze bakkerij twee jaar geleden is overgenomen door een nieuw bakkerspaar: Niels en Annefroucke. De stempel wordt hier blijkbaar niet vaak uitgedeeld, maar wij mogen een prachtig Nico en Aeltsje adresstempel bijdrukken op onze stempelkaart.

Vanaf de bakkerij lopen we een stukje terug, en keren op it Kleaster weer terug op de route van het Jabikspaad. Even later passeren we mijn oude basisschool, de Paedwizer, die inmiddels is omgebouwd tot appartementencomplex. Via de Aldlândyk lopen we verder. Toevalligerwijs komt mijn tante Ans nog voorbij fietsen die in deze buurt woont. Dan lopen we een fiets/wandelpad op op het traject dat ik van vroeger nog ken als spoorlijn. Ooit voor het Dokkumer Lokaaltje, maar in mijn jeugd nog volop gebruikt voor goederentreinen naar de ZPC aardappelloodsen. Via dit pad lopen we Stiens uit, maar niet voordat ik nog even digitaal zwaai naar mijn oud collega Martijn die aan deze route woont.

Statige states

Via Britsum slaan we af richting Cornjum. Hier zouden we bij het theehuisje naast de poort bij Martena State een stempel moeten kunnen krijgen. Volgens de aangegeven openingstijden zijn we wel wat aan de vroege kant. Maar een alleraardigste meneer wijst ons de stempel die zich in de minibieb aan de gevel bevind. Met de stempel van de bakkerij hadden we deze etappe eigenlijk al vereeuwigd. Toch zijn we iets meer tevreden nu we naast een adresstempel ook een echte originele Jabikspaad stempel hebben kunnen bijzetten op de kaart.

Dan door de poort. We lopen hier het landgoed van Martenastate op. Een eeuwenoud landhuis, wat ook op dit moment nog bewoond wordt. Even later komen we aan in het direct naburige dorpje Jelsum, waar zich ook een echte state bevind: Dekemastate. Bij de vrij toegankelijke Tourist Info RustPunt op het terrein zoeken we nog even tevergeefs naar een derde mooie stempel. Wel kun je hier doormiddel van zelfbediening de nodige dranken en versnaperingen krijgen. Wij zijn voorzien, dus lopen verder.

Via het Leeuwarder bos komen we aan in de wijk Bilgaard die we doorsteken naar het campusterrein en het Rengerspark vlak bij de NHL hogeschool. Via de Noordersingel en Noorderbrug komen we aan in “it stadsje”, zoals de Leeuwarders hun Liwadden ook vaak liefkozend noemen. Ook hier zijn we waarschijnlijk wat te vroeg, aangezien de twee uitgezochte stempellocaties waarschijnlijk pas vanaf 13:00 uur geopend zijn. We proberen het zowel bij de Jacobijnerkerk en het Historisch Centrum aan de Groeneweg. En beide, inderdaad, nog gesloten. Dus zit er niets anders op dan even te wachten. En onder het genot van een hapje en drankje bij cafe De Skeve Toren is dat zeker geen straf.

Al denken de weergoden daar toch iets anders over. Wanneer we klokslag één uur weer onze route willen vervolgen begint het flink te miezeren. We steken vlug het Oldehoofsterkerkhof over en komen aan bij het Historisch Centrum, dat inderdaad nu wel geopend is. Een vriendelijke mevrouw wil ons graag van ze gewenste Campvs Stella stempel voorzien. Al blijkt bij de eerst afdruk het inktkussen droog. Ze belt nog even rond, maar besluit dan met een paar druppen kraanwater het kussentje weer functioneel te maken. En met succes. Wij hebben onze stempels en keren terug naar de route ter hoogte van de Jacobijnerkerk die nog steeds gesloten is.

Putdeksels in de Sint Jacobstraat

Via de Grote Kerkstraat en Bijerstraat komen we aan in de Sint Jacobstraat. Toepasselijkerwijs genoemd naar de zelfde naamgever als de pelgrimsroute die we op dit moment lopen. Ter ere hiervan sieren zeven bijzondere putdeksels deze Sint Jacobstraat. Allen in het teken van de pelgrimsroute. Over het Beursplein en de Schrans lopen we langzamerhand de stad weer uit ter hoogte van het Van Harinxmakanaal.

Aan de overkant van het kanaal lopen we Goutum binnen, dat vervolgens naadloos overgaat in het sinds 2006 aangelegde Techum. Een Leeuwarder nieuwbouw wijk met een dorpse opbouw. Maar als we dan aan de zuidkant de wijk definitief willen verlaten wordt de weg geblokkeerd door grote bouwhekken. We ervaren nog een klein maar vervelend opstootje met een paar heel bange en daardoor argressieve honden. Hun baasjes/begeleiders van hooguit een jaar of 15 zijn wat onverschillig maar besluiten uiteindelijk de angstige beestjes toch maar even aan te lijnen.

Via Google Maps vinden we een alternatieve route, die achteraf toch een paar kilometer extra op de teller zal bijschrijven. We lopen namelijk via de Weverij, Uniadyk en Werpsterdyk met een flinke omweg naar het dorpje Wirdum. Terugkijkend blijkt dit op het moment wel het kortste alternatief. In Wirdum lopen we gauw weer richting de originele route via de Loodyk. Rond de Martinuskerk komen we aan bij het laatste adres waar we een stempel hopen te bemachtigen. Ditmaal bij hotel-cafe Duhoux, in het beknopte hart van Wirdum. Inmiddels flink natgeregend krijgen we binnen bij de receptie inderdaad onze laatste stempel. Ook die van etappe 6 is nu binnen!

Dan de laatste paar kilometer. Via de wat lange rechte saaie kale Tsjaerderdyk komen we aan op de T-splitsing met de Ayttawei. Dit is volgens de wandelgids dé eindlocatie van vandaag. Met er is hier praktisch niets. Om die reden hadden wij de dagsessie al bij voorbaat verlengd tot het dorpje Reduzum, aan de andere kant van de snelweg A32. Door het tunneltje komen we inderdaad ten hoogte van de Bûtefeart aan in Reduzum. Vanwege de eerdere wachttijd en onze onverwachte omleiding wordt het voorzichtig al wat schemerig.

Langs de Vincentiuskerk lopen we terug naar de auto en komen er dan achter dat we met de extra meters uitkomen op een dagrecord! 29 kilometer exact. De voetjes voelen ook iets zwaarder dan gewoonlijk, maar we hebben het gewoon wel even geflikt. Dan rijden we nog eenmaal terug over Stiens om de andere auto op te pikken en scheiden daar voor vandaag onze wegen.

Routekaart

Onderstaand kaartje geeft weer wat de route is van deze wandelsessie met drie gelopen etappes (nr. 4, 5 en 6) van het Jabikspaad. We zijn in ca. 29 kilometer langs de volgende plaatsjes gekomen:

• Stiens
• Britsum
• Cornjum
• Jelsum
• Leeuwarden
• Goutum
• Wirdum
• Reduzum