Na het prachtige Pieterpad-avontuur van afgelopen jaar werd het al snel tijd voor een nieuwe uitdaging. Zoals in mijn laatste blogpost zichtbaar heeft het Pieterpad er aardig ingehakt qua tijdsinvestering. Reistijd, weekendjes weg. Supermooi, maar voor het komende jaar wilde ik toch een route uitzoeken richting bij mijn woonplaats Drachten.
Afgelopen jaar zag ik bij mijn oud klasgenoot Ingrid al prachtige foto’s en verhalen voorbij komen over het door haar afgelegde Drenthepad. Een mooie route van in totaal ruim 300 km door een flink deel van de naam gevende provincie. Dat leek mij ook wel wat. Zo gedacht, zo gedaan! Baudien, die al diverse keren mee is geweest op het Pieterpad wilde graag mee en op deze frisse decemberdag rijden we naar Ruinen.
In Ruinen wordt op de Brink al ’s ochtends vroeg een grote markt opgebouwd. We parkeren daarom op het grote parkeerterrein aan De Kaamp. Tussen de marktkramen wachten we op de bus die ons in zo’n 20 minuutjes naar Hoogeveen brengt. Hier moeten we even wachten, en omdat het behoorlijk koud is gaan het stationsgebouw in, wat een publieke piano staat. Ik probeer met wat stukjes Einaudi en Mayer de vingers warm te spelen, maar ook de toetsen zijn ijzig koud. Met enige vertraging komt daar dan de trein en komen we paar minuten later aan in Beilen.
Een klein stukje door een woonwijk, en dan loop je Beilen uit in zuidelijke richting. Al na 10 minuten veranderd het landschap en lopen we via het Terhorsterzand een heidegebied met vennen en zandverstuivingen binnen. Een prachtig uitzicht zo met de vorst op de plantjes en de eerste voorzichtige laagjes ijs op de meertjes.
Frisjes hoor!
We passeren de snelweg A28 en kronkelen dan tussen de vennen en bossen door. Bij de schaapskooi Achter ’t Zaand komen we op een wat kalere vlakte, waar de lichte mist toch zorgt voor een kleinere wereld. Hier op de vlakte van de Dwingeloose Heide is het merkbaar frisser. We kunnen het, ondanks ons stevig doorstappen, niet echt warm krijgen. Via een kaarsrechte weg van zo’n 5 kilometer lopen we een tweede schaapskooi en een bezoekerscentrum van het Dwingelerveld voorbij.
Dan mogen we linksaf via een klein paadje langs de achtkantige korenmolen De Zaandplatte, de laatste overgebleven korenmolen van de eerder 11 stuks die in Ruinen hebben gestaan. Deze molen zou rond 1700 in Hoogeveen zijn gebouwd, en in 1962 verhuisd zijn naar de huidige locatie, hier aan de rand van Ruinen. Hier is het tot 1990 een woning geweest, pas in 1994 wordt gestart met de restauratie tot opnieuw korenmolen, welke in 1996 zijn voltooiing mocht krijgen.
Nog precies een laatste kilometer, en dan komen we aan op de Brink in Ruinen. De eerder opgebouwde markt in inmiddels in volle gang. Om de verkleumde lijven weer wat warmte te gunnen, gaan we binnen zitten bij Luning’s. We beginnen met een hete thee en chocomelk aan ons traditionele na-wandel-escape-spel. Deze keer “Het Kerkhof van de Duisternis” van 999 Games. Als we ook die succesvol hebben voltooid is het tijd om naar huis te gaan.
De route
