Voor de tweede etappe op de Jacobsweg Nieumeghen carpoolen we naar het dorpje Wijhe, onder Zwolle. We parkeren de auto achter het station en nemen om half tien de trein op spoor 2, naar Zwolle. Wanneer we plaatsnemen blijkt dit in de stiltecoupe. Dan doen we de tekeningsoverhandigingsceremonie deze keer in serene stilte. Baudien heeft een hand getekend, in het blauw, vanwege de bijnaam voor de Zwollenaren. Het verhaal gaat dat er vroeger ooit een klokkenspel is verkocht aan Kampen. De betaling was gedaan in losse stuivers. Hierdoor hebben Zwollenaren zoveel geld moeten tellen dat ze er letterlijk blauwe vingers van kregen. Al na een minuut of acht wordt de stilte onderbroken door een nauwelijks verstaanbare machinist. De intercom schalt: “U nadert station Zwolle, station Zwolle“.
Langs de stadsgracht lopen we naar de Peperbus, de Onze-Lieve-Vrouwe-Basiliek aan de Ossenmarkt. Hier hebben we twee weken geleden de eerste etappe van onze vervolgroute afgesloten. De route wijst ons een klein stukje terug. Weer over de stadsgracht en dan steken we over, het Park Eekhout in. We doorkruisen dit pad aan de rechterkant. Over een klein pad achter attractiepark Dinoland komen we langs het spoor aan bij het Spoolderbos. Feitelijk nog steeds omgeven door de stad Zwolle loop je hier wel direct in een veel natuurlijker wereld. Los van de verderop langsrazende auto’s krijg je van het stadse niet veel meer mee.
Ter hoogte van een oude bruggenhoofd van een eerdere spoorbrug komen we aan op de Schellerdijk; de rivierdijk voor de nabijgelegen IJssel. Vanaf dit punt is ook de Hanzeboog spoorbrug goed te zien. Deze is hier in 2010 geplaatst en een jaar later in gebruik genomen voor het treinverkeer richting o.a. Amersfoort. Wij lopen de andere kant op en volgen via de dijk de loop van de IJssel stroomopwaarts. Ter hoogte van de voormalige IJsselcentrale maakt de route een klein ommetje van het water af, om daarna weer terug te keren op de dijk.
Landgoed Windesheim
Na een ruime 10 kilometer, en daarmee op de helft van de wandelroute van vandaag, slaan we af van de asfaltweg en mogen we linksaf een pad in. De eerste paar honderd meter nog op een met gravel verharde oprijlaan. Daarna wordt het een glibberig modderpad langs een sloot. De bossen in, op het landgoed rond Huis Te Windesheim. Gelukkig hebben we net hiervoor onze regenkleding moeten aantrekken, waardoor deze kilometer over drekpaden niet ons nette goed besmeurd. Het is namelijk nogal drassig door de regen van afgelopen tijd. Vlakbij Huis Te Windesheim kom je het bos weer uit en loop de route over het spoor de Dorpstraat van Windesheim in. Dan steken we de grote weg N337 over en komen we aan bij het fietspad Soestweteringpad dat ons een kilometertje verderop laat uitkomen bij het gelijknamige kanaal.
Vanaf hier is de route een stuk eentoniger. Kilometers langs het kanaal totdat we dit met een voetgangersbruggetje oversteken en het laatste stukje naar Wijhe lopen. Omdat we hier aan de noordkant van het dorp aankomen en we hier ook de auto geparkeerd hebben staan kunnen we net voor een nieuwe bui openbreekt inpakken en wegwezen. Tot de volgende keer, want de volgende wandeldate staat alweer gepland. Over twee weken zijn we hier terug en dan hebben we voor het eerst een extra gast mee op de route!
Routekaart
De route van deze tweede etappe loopt vanaf het centrum van Zwolle, de loop van de IJssel stroomopwaarts volgend, via Windesheim en het kanaal Soestwetering naar Wijhe.
