Nu ik mijn Pieterpad-project volledig heb afgerond ben ik benieuwd naar de cijfers. Op een verloren middag in het weekend pak ik er een spreadsheet bij en begin te typen. Al snel wordt de lijst met data indrukwekkend lang en complex. Hoe ga ik dit overzichtelijk maken? Ik besluit er een paar infographics van de maken die ik gemakkelijk op mijn site en socials kan delen, zodat anderen ook kunnen meegenieten van alle statistieken. Het is maar waar je van houdt 😀
De Route
Het hele traject van het Pieterpad was goed te voorspellen. De route was door middel van de officiële wandelgids al volledig in kaart gebracht. Van tevoren wist ik dat het zou gaan om circa 500 km wandelroute. De wandelgids gaat uit van 26 etappes van steeds ca. 20 km. Omdat ik ongetraind aan dit project begon wist ik niet hoe haalbaar dit voor mij zou zijn. Maar na de 0-etappe (Proloog) van 10 km, en de eerste etappe van 12 kilometer naar Winsum durfde ik de volgende van 21 kilometer naar Groningen ook wel aan. Wat wel enorm mee hielp was dat ik op een hele hoop wandeldagen gasten mocht ontvangen. Door het urenlange kletsen met leuke mensen vloog de tijd, en daarmee ook de etappe, voorbij.
De verdeling is de 26 etappes vond ik goed. De ene wat mooier dan de andere, maar de afstanden waren wel steeds goed te belopen. Gedurende het gehele project wandel je in totaal door de zes provincies Groningen, Drenthe, Overijssel, Gelderland, Noord-Brabant en Limburg.
Vervoer
Van, naar en tijdens de verschillende etappes heb ik gebruik gemaakt van verschillende soorten vervoer. Zelf ben ik woonachtig in Friesland, dus eigenlijk alle etappes van de Noordelijke helft van het Pieterpad heb ik steeds op één dag ingepland. ’s Morgen op tijd met de auto naar het eindpunt van de etappe. Dan meestal met bus/trein naar het startpunt. En gemiddeld startte ik dan richting het eind van de ochtend met wandelen.
Voor de Zuidelijke helft ben ik de meeste etappes gaan bundelen per twee. De ene dag vroeg op en in een paar uur naar het eindpunt van die dag. Daar parkeren, en net als in het Noordelijke deel dan met OV naar de start van de etappe. Dan wandelen naar het eind van de etappe waar de auto dan weer klaar stond. Dan overnachten in een B&B/hotel in de buurt om de volgende dag maar een klein stukje met de auto te hoeven. Door de etappes te bundelen scheelt dit enorm in reistijd vanuit het Noorden. Je hoeft dan per 2 etappes maar één keer heen & terug.
Toch heeft het hele project opgeteld gezorgd voor 6074 kilometer in de auto, met bijna 71 uur reistijd in totaal! De benzinekosten waren waren aanmerkelijk, maar de crisis in Oekraïne/Rusland hielp ook niet mee met de brandstofprijzen. Wat mij wel enorm meeviel waren de parkeerkosten. Op de meeste plaatsen kon ik kosteloos parkeren. En bij een aantal treinstations heb ik gebruik gemaakt van een P+R OV combi deal, waarbij een dagkaart slechts 4 euro kost. Dit staat vaak wel aangegeven bij het binnenrijden of bij de betaalautomaat.
Zoals al aangegeven parkeerde ik steeds bij het eindpunt per dag en ging dan ’s morgens met het openbaar vervoer naar de start van de etappe. Over het algemeen verliep dit prima. Bij een aantal etappes was er vanwege zon- of feestdagen erg weinig OV beschikbaar, of zorgde dit voor extra omrijden of overstappen. Mijn persoonlijke grens langs dan zo rond de 75-90 minuten reistijd in het OV. Wanneer dit langer zou worden, ben ik op zoek gegaan naar een taxi.
De ritjes in het OV waren meestal met één of meerdere busverbindingen. Ook een aantal keer met de trein. Reistijd kon wel enorm uiteenlopen. Een aantal keer tot 3 keer toe overstappen via diverse omwegen. Maar rond Hardenberg ook een paar hele korte treinritjes naar slechts enkele stations verder.
Bij vier etappes heb ik gebruik gemaakt van een taxi. Bij Hellendoorn lag vanwege werkzaamheden de busroute er uit en was een taxi de enige logische manier om van Hellendoorn naar de start in Ommen te komen. De alleraardigste chauffeur op leeftijd deed dit ritje regelmatig voor Pieterpad-lopers. Een vergelijkbaar verhaal gold voor Laren-Holten.
Bij de etappe 16, die van Braamt naar Millingen aaan de Rijn loopt was vooral de ligging van Millingen het struikelblok. De wandelroute ligt boven de rivieren, maar Millingen zelf tegen Duitsland aan onder de Waal. Het openbaar vervoer is er op gericht dat je eerst helemaal via Nijmegen en Arnhem zou moeten gaan met een reistijd van vele uren. Een taxiritje van zo’n 35 kilometer is dan qua tijd een stuk interessanter. Echter de vaker gebruikte OV.taxi gaat hier helaas niet op. Dit was met 100 euro verreweg het duurste ritje.
De laatste taxirit liep van Echt naar Montfort. Op een zondag was de OV-route vrij omslachtig en langdurend. Door het eerste stukje vanaf Sittard met de trein naar Echt te doen, en vanaf daar een kwartiertje OV-taxi was dit ruim een uur sneller, en ook prima betaalbaar.
Het laatste vervoermiddel was de veerpont. Op twee plaatsen kruist het Pieterpad de grotere rivieren. De eerste keer vlak voor het einde van de etappe bij Millingen aan de Rijn. Een aantal etappes later steek je bij Grubbenvorst de Maas over.
Overnachten
De eerste helft van de etappes waren, woonachtig in het Noorden, goed te rijden vanaf thuis. ’s Ochtends heen, een paar uren lopen, en dan op de middag weer terug naar huis. Bij etappe 12+13 zijn we voor het eerst een keer twee etappes gaan bundelen, en hadden we een overnachting met het gezin nabij de route.
Vanaf etappe 15 (Zelhem) heb ik er voor gekozen om vanwege de reistijd steeds twee etappes te bundelen in het weekend, met dan één overnachting er bij. Een aantal maal alleen, en ook een aantal maal met vrienden die meekwamen. Voor de overnachting richtte ik mij in eerste instantie steeds op ‘eenvoudige’ bed&breakfast accommodaties. Alleen omdat ik steeds vrij kort vooraf organiseerde lieten beschikbaarheid of prijsstelling vaak te wensen over. Via Bookings.com zocht ik op een slaapplaats (met ontbijt) om en nabij de tweede etappe van dat weekend. Dan is het steeds maar een korte reistijd op de tweede dag om te kunnen starten met wandelen.
Al met al heb ik leuke plekjes gezien. Van het nette Woodbrook tot een herberg-achtige De Roode Leeuw. Van een miniscule 1 persoons kamer in De Kroon in Gennep, tot een zeer modern en ruim Theaterhotel in Venlo. Het verborgen pareltje onder de overnachtingen was Graaf Ter Horst. Aangeboden als een zeer betaalbaar B&B bleek het een prachtig huiselijke B&B-verblijf bij een evenementenlocatie. ’s Avonds een biertje in een bijzondere brouwerijzaal. ’s Ochtends een heerlijk rustig ontbijtje met persoonlijke service.
Wandelen
En dan de cijfers die gaan over de essentie van dit Pieterpad-avontuur: het wandelen! Opgeteld heb ik bijna 800.000 stappen gezet op het Pieterpad. Daarvan zo’n 500 kilometer op de officiële route. Circa 52 kilometer van en naar de route, waar bijvoorbeeld de stukjes van auto naar de start, en via treinstations e.d. meetellen. In totaal ben ik ook zo’n 3 kilometer fout gelopen. Een keer een afslag gemist bij Hoch-Elten wat een paar honderd meter extra opleverde. Na de Duivelsberg (boven Groesbeek) verkeerd overgestoken en daarmee wat te veel meters gemaakt. En bij de één na laatste etappe die ik met een vriendengroepje liep waren we bij een kruispunt dermate afgeleid door toegesnelde wielrenners dat we ook hier een afslag gemist hadden en een kilometer om liepen.
Wat mij enorm is meegevallen is dat ik in al die kilometers in totaal slechts 3 blaren heb opgelopen. En dan ook nog eens bij één van de laatste etappes. Waarschijnlijk een sok niet helemaal recht. Verder heb ik nergens lichamelijk ongemak ervaren en hebben mijn Meindl schoenen zich keurig gedragen.
Zo verspreid over een jaar heb ik alle jaargetijden en daarmee ook een divers spectrum aan temperaturen meegemaakt. Bij de etappes rond Zuidlaren en Rolde was het erg fris en begon de dag met een matige forse en bijbehorende gladheid. In het voorjaar nog tijdens de drieling storm (Dudley, Eurice, Franklin) gelopen waar vooral de wind en regen voor een extra dimensie zorgden. Een ander uiterste waren de etappes half augustus 2022, toen ik met mijn gast Margryt van Gennep, via Vierlingsbeek naar Swolgen liep. Hier tikte de temperatuur lokaal 38 graden aan. Gelukkig hebben we door goed te drinken, en etappes met redelijk wat beschutting, hier niet al te veel last van gehad.
Als ik terugkijk blijk ik een loopgemiddelde de hebben van iets meer dan 4,1 kilometer per uur. Vooraf had ik verwacht dat dat tempo hoger zou liggen. Maar het zo nu en dan fotograferen, of lezen van informatieborden, gaat flink ten koste van het staptempo.
Omdat ik dit Pieterpad-avontuur echt als een soort project ben aangegaan vond ik het leuk om op deze manier wat cijfers en statistieken te verzamelen. Erg interessant om je daar zo eens in te verdiepen. Wel kwam ik er gaandeweg achter dat dit wel een arbeidsintensieve klus was. Alles uitwerken, berekenen, diverse spreadsheets, calculaties, etc. Leuk voor een keer, maar doen we niet weer!
