Twee weken na een zonovergoten eerste helft van etappe 14 van het Ziltepad, keren we vandaag terug naar de vissershavens van Lauwersoog voor deel twee. Wederom zonovergoten, maar ook met een stevige kracht 5 op de windmeter. Opnieuw parkeren we aan de kop van de haven.
De eerste anderhalve kilometer leggen we af in de haven. ’s Ochtends zijn er her en der lui bezig met slijp- en boorwerkzaamheden aan vissersschepen. Een havenmeester patrouilleert in een pickup, en wij lopen enigzins beschut in de luwte van de zeedijk. Ter hoogte van de haveningang steken we de dijk over. Aan de andere kant komen we aan bij een bijzonder vlonderpad in een soort park. We doorkuizen dit park en komen dan aan in een woonwijkje wat het direct het grootse deel van het dorp Lauwersoog behelst.
De route trekt na deze woonwijk door het Lauwersoogbos. De bomen nog kaal, en de langere rechte paden zorgen met deze wind voor tochtige trek in het bos. Na een tijdje komen we aan bij de grotere recreatieterreinen aan het water. Zwemstrandjes, vissteigers, een strandcafé in ruste, het is er uitgestorven op het moment. Op zich ook niet vreemd vanwege deze harde wind. Gelukkig voor ons liggen de strandjes achter ons, want de zandverstuivingen waaien nu zo het water op.
Dark Sky Park Lauwersoog
Ter hoogte van activiteitencentrum Lauwersnest buigt de route af de voormalige Ballastplaat op. In tijd van de open verbinding met zee was dit een zandplaat in het Robbengat. Nu ligt er verderop een groot vakantiepark. Wij lopen een stuk door het bos, en komen langs een route van het Dark Sky park te lopen. Dit Dark Sky park is op dit terrein gevestigd omdat dit gebied een van de donkerste gebieden van Nederland is. Minimale lichtvervuiling door huizen, straatverlichting of bijvoorbeeld kassen. En daarmee de ideale locatie om te sterrenkijken. Langs de route staan diverse informatieborden en opstellingen rondom planeten en sterren.
We verlaten het Dark Sky park via de Strandweg en lopen tot aan de achterkant van de Willem Lodewijk van Nassau Kazerne. Deze kazerne huisvest binnenlandse en buitenlandse eenheden voor oefeningen op het nabijgelegen militaire oefendorp Marnehuizen. Vandaag is het er rustig. Wij krijgen er niet zoveel van mee. De Strandweg vervolgt zich langs het brede water de Zoutkamperril. De natuurlijke grens tussen provincies Groningen en Friesland. Dan komt Zoutkamp in zicht. De route buigt vlak voor Zoutkamp af naar het Noorden. Daarmee laten we Friesland achter ons, net als de nog steeds stevige wind die we nu in de rug krijgen.
Dwars over een boerenerf en via slootkantpaadjes zigzagt de wandelroute verder. Na iets meer dan 20 kilometer komen we het dorpje Vierhuizen binnenlopen. Het zijn er wel iets meer dan vier, maar dat iedereen op steenworpafstand van kerk en molen woont is niet gelogen. In de luwte en de zon eten we eerst nog een gezonde snack bij het kerkje. Het zeer goed onderhouden kerkgebouw is omringd door een kleine begraafplaats met vooral hele oude stenen graven. De opkomende narcissen in het diepgroene gras geven het een mooie frisse lenteblik.
Na een korte bezichtiging van de kerk, waar nog de kerstgroeten op de krijtborden staan, vinden we de nieuwe routegidsjes van het Ziltepad in de hal. Uiteraard kunnen we ook hier deze etappe afstempelen met de speciale Ziltepad-stempel van Vierhuizen.
Routekaart
De route van ongeveer 20km vertrekt vanuit de vissershavens van Lauwersoog. Via het Dark Sky Park en langs de Willem Lodewijk van Nassau Kazerne kom je aan bij Zoutkamp. Vanaf daar de laatste paar kilometer naar Vierhuizen.
