Op deze wat miezerige zaterdag starten we aan onze eerste verplaatsende etappe op het Ziltepad. Twee weken geleden liepen we met de rondwandeling vanaf Hijum onze eerste kennismaking met dit pad. Vandaag zullen we ons een etappe oostelijk bewegen. We spreken al vroeg af op de parkeerplaats bij het Bezoekerscentrum Terp Hegebeintum en carpoolen naar de startlocatie bij de Sint Nikolaaskerk in Hijum.
Over de Loane lopen we het dorp uit en komen aan op de Hege Hearewei richting Hallum. In deze over het algemeen rustige regio is het vandaag druk op de weg. Vele boeren die het maar druk hebben met het rooien van de suikerbieten. De opslagplaatsen worden voller, de wegen vol met klei, en her en der een trekker met tankwagen die de glibberige toplaag weer wegspoelt om te voorkomen dat overig verkeer onbedoeld de berm vindt.
Volgens de wandelgids lopen we hier langs het terrein van voormalig klooster Mariëngaarde, ooit in 1163 gesticht door de Norbertijners. Vandaag de dag is er niets anders dan een contour van het terrein zichtbaar in een aantal boomwallen. Via de Hallumerhoek slaan we ter hoogte van Marrum linksaf richting de zeedijk. Halverwege gaat het pad alweer rechts over wat boerenpaden langs een rij windmolens. Dan op de Ozingaloane weer links richting de zeedijk. Voor velen uit de regio is dit pad bekend omdat het uitkomt bij het bijzondere kunstwerk dat de Dijktempel wordt genoemd.
Op een presenteerblaadje
We komen aan bij dit monument dat de top van de zeedijk 7,5 meter optilt. In 1993 gebouwd als afsluiting van het project om de noordelijke zeedijken te verhogen en te verstevigen. Hoewel het zeewater bij normaal peil, door landwinning inmiddels kilometers van de dijk af ligt, is het nog steeds de belangrijkste zeewering in het geval van extreme vloed. Vanaf het monument steken we de zeedijk over en lopen het buitendijkse gebied in richting in de verte liggende dobben. Dat zijn ringvormige dijkjes die naast het opvangen van regenwater ook door hun hoogte bescherming bieden aan grazend vee dat overvallen kan worden door vloed van de Waddenzee.
In 2006 heeft deze plek nog wereldwijd het nieuws gehaald toen een groep van ruim 100 paarden bij vloed dagenlang vast stond op een dobbe, en dreigde te verhongeren. Een stel dames te paard zijn toen een kilometer door het water naar de dobben gereden en hebben daarmee de bange dieren weten mee te lokken naar hogere gronden.
De route brengt ons verder buitendijks via recent aangelegde wandelaarsbruggetjes. Een beetje glibberig met dit natte weer en de klei onder onze schoenzolen. Maar we weten steeds droog de overkant te bereiken. Op het verste punt vanaf de zeedijk komen we aan bij een soort zomerdijkje waarachter de zilte Waddenzeekwelders zichtbaar zijn.
Via dit recentere dijkje lopen we noord-oostelijk en keren na zo’n 2 kilometer weer terug richting de grote zeedijk. Deze steken we over waarna we via de Molenlaan richting het dorp Ferwert lopen. Voor mijzelf een bekendere omgeving omdat mijn vader hier is opgegroeid en mijn pake en beppe (Fries voor grootouders) hier hebben gewoond. Langs hun laatste huisje aan de Lytse Buorren brengen we kort een bezoekje aan de begraafplaats bij de Martinuskerk waar mijn grootouders hun laatste rustplaats er nog netjes bij ligt.
Rinne jim in bysûnder paad, of sa?
We lopen door het poortje van het Vrijhof en dan via de Stationstraat en een schelpenpad het dorp uit. Een geïnteresserd stel dat de hond uitlaat is benieuwd wat voor pad we lopen. We leggen kort uit wat het Ziltepad is, en ze wensen ons een fijne voortzetting van ons tripje. Bêst genôch!
Bij een bedrijventerrein steken we de hoofdweg over en gaat de wandelroute voor vandaag een laatste keer de landerijen in. Langs een paar sloten komen we ter hoogte van de Ferwerter Feart weer aan op de hoofdweg en lopen het laatste stukje naar Hegebeintum.
Hegebeintum/Hogebeintum dankt zijn naam aan de door mensen opgehoogde terp van bijna 9 meter boven NAP, die hier hoog boven de directe omgeving uitsteekt. Op het hoogste punt staat de Romaanse kerk van rond de 12e eeuw. Ooit daaromheen een leefgemeenschap uitgestrekt over een forse terp. Tegenwoordig staan alleen nog de kerk, een begraafplaats en een paar huizen op hoogte, omdat de rest van de terp vrijwel volledig is afgegraven.
Deze kerk is de enige kerk aan het Ziltepad die niet vrij toegankelijk is. Waarschijnlijk vanwege het rijke versierde interieur met onder andere eeuwenoude versierde rouwborden. Daarom kun je onder aan de terp bij het bezoekerscentrum terecht voor een Ziltepad-stempel en de wandelgids voor de volgende etappes. Wij krijgen netjes een stempel bijgezet door het drietal vrijwilligers dat gezien hun reactie hier op deze druilerige dag geen toerisme meer had verwacht. Het zit er op, de tweede stempel van dit pad is binnen. Volgende keer weer verder!
Routekaart
Deze etappe van het Ziltepad loopt in 19 kilometer vanaf Hijum, over de Hallumerhoek buitendijks. Daarna via Ferwert naar de eindbestemming Hegebeintum. Het wandelgids spreekt van 15,4 kilometer, maar slaat het buitendijkse stuk in de berekening over, omdat dat tijdens het broedseizoen niet toegankelijk is.
