Deze pagina is onderdeel van de miniserie Cotswold Way 2024.
Ook dag 5 op de Cotswold Way is BTW-loos. Geen toegevoegde kilometers voor het OV, maar een taxi die ons van B naar A zal brengen. De taxi is mooi op tijd bij ons verblijf. Dit maal geen chauffeur die wil praten. Hij groet ons, de tassen mogen achterin. Verder hebben we geen woord gewisseld. Wel was hij aardig. En een goed chauffeur. Maar wel heel stil.
We worden afgezet op de parkeerplaats bij Royal George in Birdlip en kunnen onze wandeling al om kwart over negen starten. Gisteren hadden we een steile stukje als afsluiting naar het dorpje toe. Nu beginnen we rechtsaf met een steile daling en druk verkeer die daarvan opschrikt op dit door hoge bomen omgeven weggetje. De route start hier in de bossen op de 200 hoogtemeterslijn. Op deze hoogte lopen we in een kilometer of vijf rondom het meertje bij Great Witcombe.
Onderweg is er niet erg veel te zien, omdat we volledig omgeven zijn door bos. Dan wordt het lichter en komen er mooie uitkijkjes in beeld. We treffen een paar groepjes Britse scholieren die hier duidelijk een schoolreisje met overnachting hebben gehad gezien hun bepakking op de rug. Nu zijn ze bezig met een speurtocht, wat de meiden duidelijk beter afgaat dan de groepjes heren die steeds verdwaald lijken te zijn.
Ze rollen de kazen!
Dan komen we aan onderaan bij een hele steile helling bij Coopers Hill. Verstopt in de bossen ligt deze wereldberoemde helling. Op dit moment één en al rust. Maar ieder jaar, in de meivakantie, wordt hier het Coopers Hill Cheese Roll event gehouden. Enkele weken geleden stond het hier volgepakt met toeschouwers. Terwijl er bovenaf een Gloucester kaas naar beneden wordt gerold rennen tientallen deelnemers te kaas achterna, rollend en buitelend, naar beneden. De helling hier aanschouwende lijkt dat al ongelooflijk, maar als de route even later daadwerkelijk bovenaan Coopers Hill uitkomt bij het startpunt van de Cheese Roll, dan begrijp je echt niet hoe iemand vanaf 180 meter deze helling naar beneden durft te rennen. Geen rennen voor ons, wij stappen rustig door.
Vanaf hier lopen we opnieuw een heel stuk door de bossen van Rough Park en Popes Wood. En dan lopen we plotseling op een golfbaan. De routepaaltjes geven aan dat we deze recht moeten oversteken. Al vertelt een ervaren speler van deze Painswick Golf Club, dat we toch het best links de bosrand kunnen aanhouden. Het is een enorm terrein, wat er erg uitdagend uitziet voor de golfspelers. Halverwege gaan we even kort van de officiële route af. Hier is net naast de aangegeven route het hoogste punt van de omgevind: de Painswick Beacon. Midden op de golfclub kun je hier eindeloos ver uitkijken over de omgeving. Cheltenham naar het Noord-oosten. Gloucester en links naast. In de verre verte nog andere heuvelruggen tussen de 40 en 86 kilometer afstand. En, niet onbelangrijk, het officieuze middelpunt van de Cotswold Way! Voor Patrick een mooi moment om hier nog even kort een drone-sessie te houden.
En dan rest ons nog de afdaling. Vanaf Painswick Beacon, midden op de golfclub, dalen we af naar het dorp. Vanmorgen nog bij ons verblijf opgepikt door de stille taximeneer. Nu komen we al wandelend aan bij onze eindbestemming van deze vakantie. Inclusief de dorpswandelingetjes hebben we deze dagen zo’n 120 kilometer in de benen. Na het opfrissen bij ons huisje rijden we naar Gloucester waar we even drankje met de langgezochte carrot cake bestellen. Even de dag en de week doorspreken op het terras.
The Chamber of Secrets has been opened
Patrick vind dat een mooi moment om ons straks te bedanken met een afsluitend diner en neemt Baudien en Jan mee naar een Grieks restaurant in de oude havens van Gloucester. Omdat we nog vroeg zijn maken we eerst een wandeling door het dan tegenvallende Gloucester centrum. We besluiten door te lopen naar de mooie Gloucester Abbey. We nemen een kijkje in dit imposant versierde complex, waarvan een aantal gangen en zalen bekend zullen voorkomen bij Harry Potter fans.
Dan keren we terug naar de oude havens voor ons laatste avondmaal de Greek-on-the-Docks. We krijgen ook hier weer van alles lekkers voorgeschoteld. Calamari, hummus, souvlaki, allemaal nomnom!
Een laatste keer keren we terug naar ons huisje. Nog even een videobelsessie met het thuisfront, en dan pakken we definitief in voor de terugreis van morgen.
De volgende dag vertrekken we mooi op tijd rond een uur of half 8 vanuit Painswick. Na het middaguur op de autotrein door de tunnel, waar we deze keer een uur verliezen in de tijdreis. Door verkeersdrukte hebben we wat vertraging en rijden via Terneuzen, Raamsdonksveer en Utrecht weer richting het hoge Noorden. ’s Avonds om half negen zijn we allemaal thuis en zit het er op.
Wat hebben we genoten van deze wandelweek. De eerste ca. 80 kilometer op de Cotswold Way. Helemaal van Chipping Campden in vijf dagen tijd in Painswick beland. En met dit prachtige weer, dat kon echt niet beter. Dit nodigt natuurlijk uit voor een vervolg. Volgend jaar, same time, same place!
