Het is hoog zomer, een weerbericht met 33 tot 35 graden in de verwachting en de volgende etappes staan gepland. Dit weekend zal Margryt mijn gastloper zijn. Zelf heeft ze deze vakantie al flink geoefend door met manlief en een kleintje op de rug een aantal flinke wandelingen te maken. Dus ook deze Pieterpad-etappes zullen vast goedkomen!
Vanuit Friesland rijden we in bijna 2,5 uur naar het uiterste oostelijke puntje van Noord-Brabant: Vierlingsbeek. Omdat er op het Vrijthof net een kermis in opbouw is, parkeren we een straatje verder in een woonwijk. Wandelschoenen aan, zonnebril op en dan kan de tas op de rug. We volgen de route van het Pieterpad het dorp uit en slaan daarna bij een speeltuin rechtsaf naar het treinstation wat hier net buiten het dorp ligt. Omdat ik mij iets had verkeken op de tijd horen we de trein al aankomen. Dat wordt even een sprintje trekken! Niet helemaal de warming-up die we wilden, maar de trein is gehaald.
In een paar minuten rijden we naar Boxmeer, waar we overstappen op buslijn 84 naar Gennep. Daar stappen we een kwartiertje later uit op het busstation. Via het centrum van Gennep lopen we naar de start van etappe 19. Bij het VVV-kantoor aan de Markt beginnen we: 3, 2, 1: startselfie!
Nu lopen we eerst even in tegengestelde richting. Volgens de wandelgids ligt er een bijzonder mozaïekpleintje tegenover de VVV bij het gemeentehuis. Dit Ellen Hoffmanplein blijkt inderdaad rijkelijk versiert met kleurige tekeningen in mozaïek. Dan lopen we door de Niersstraat naar de brug over de naamgevende rivier. Langs het heldere water van de Niers loop je onder en over de rivierdijk Gennep uit. Net buiten Gennep sla je dan rechtsaf en draai je de bossen in. Inmiddels is het al flink richting het middaguur en tikt de thermometer al de 30 graden aan. De bossen geven ons een erg welkome verkoeling.
Er ligt hier erg veel heel los zand. Het doet eerder denken aan duinpaden dan de vaak stevigere bospaden. Vanaf Gennep kronkelen we langzaamaan naar de bossen bij Heijen. Dan komt een ruisende snelweg binnen gehoor. Door een tunneltje passeren we de A77 en komen aan bij een bedrijventerrein met immens grote loodsen van Arvato. Gelukkig trekken we daarna opnieuw de bossen in. Niet het meest afwisselende uitzicht, maar zeker de meest welkome omgeving bij de inmiddels ruim 31 graden temperatuur.
Dan veranderd het landschap. Er komen iets meer doorkijkjes. De hoge bomen worden afgewisseld door plukken paarse heide. We lopen het heidegebied Het Quin binnen. Prachtige heuvelachtige heide, mooie zandpaden en diverse vennetjes. Een heel mooi gebied, maar vanwege het gebrek aan bomen ook verreweg het warmte deel van deze route. Om een zonnesteek te voorkomen slaan we de optioneel ingeplande uitkijktoren aan de andere kant van het gebied toch even over. Deze was toch geen onderdeel van het Pieterpad.
Aan de zuidkant van het gebied verlaat je Het Quin en kom je een kilometer later aan in het dorpje Afferden. In de lokale buurtsuper halen we wat lekker gekoeld drinken. Natuurlijk ook een ijsje, en we mogen onze drinkwaterflessen hier laten bijvullen. Na deze kleine pauze steken we de N271 over en komen dan aan op de veerweg. En die veer vaart inderdaad net weg. Gelukkig is de oversteek kort en is hij in een paar minuten alweer terug om ons ook de Maas over te zetten.
Aan de overkant kom je aan in het ‘oudste cultuur landschap van Nederland’, de Maasheggen boven het dorpje Vortum-Mullem. Hier zijn allemaal percelen strak ommuurt met heggen van diverse planten- en struiksoorten. En gelukkig vaak ook al zo hoog gegroeid dat ze voldoende schaduw voor ons als wandelaars opleveren. Op deze manier weten we de laatste paar kilometer naar Vierlingsbeek goed dragelijk af te leggen.
We komen aan bij auto, die helaas wat minder schaduw had weten te pakken. Achtergelaten drinken was al ruim voorbij consumptietemperatuur. Dat zal ons niet kunnen afkoelen. Gelukkig had Margryt in haar voorbereiding al gezien dat er aan de andere kant van de snelweg een openbare zwemvijver lag. Autoraampjes dus vol open, gas er op! De lokale bewegwijzering wijst ons naar ’t Schaartven. Daar aangekomen legt een meneer ons uit dat de omheinde voorkant alleen voor camperplaatsen is, en dat het publieke deel zich aan de andere zijde bevind. We krijgen een “links, links en parkeer op het bospad” instructie die we direct opvolgen. In het bos treffen we een aantal andere geparkeerde auto’s, en met onze zwemkleding en handdoekje onder de arm volgen we het pad.
En inderdaad, hier verscholen in de Overloonse Duinen ligt de zuidzijde van het zwemwater ’t Schaartven. Wat een prachtig plekje. Superhelder water, nauwelijks andere bezoekers. Dus we weten niet hoe snel we ons moeten omkleden om eindelijk die welverdiende en verfrissende duik te kunnen doen. Wat is dit lekker! Zo laten we ons lekker afkoelen voordat we naar ons overnachtingsadres gaan.
We hebben een bed&breakfast gereserveerd in het dorpje Horst. Met nog klamme zwemkleding en badslippers aan lopen we ‘slightly underdressed’ een blijkbaar superchique pand van Graaf ter Horst binnen. Dit hadden we ons niet helemaal voorgesteld bij de term B&B? Dit lijkt voor de begrote prijsklasse toch verder boven stand? We worden alleraardigst ontvangen, en de reservering blijkt wel gewoon te kloppen. De net zo chique B&B met een aantal gezamenlijke ruimtes wordt ons getoond. Wij klagen niet. Even douchen en omkleden, en dan gaan we het dorpscentrum in voor avondeten.
Bij Liesbeths Grandcafe, aan het gezellige plein de Veemarkt, nemen we plaats en krijgen we een heerlijk en overdadig diner voorgeschoteld. Als we ook het toetje opgesmikkeld hebben volgt nog een laatste en inmiddels bijna traditioneel onderdeel van mijn Pieterpad-uitstapjes. De vaste lezer hier heeft het al geraden: we gaan een escape room spelen. Op de zolder van dit grandcafe spelen we escape room Forbidden Floor, en het thema van mysterieuze misdaad rondom ditzelfde pand. Deze zolder was aan de warme kant, maar met diverse ventilatoren en de voorziene gekoelde flesjes water die we mee naar binnen mochten nemen was het prima speelbaar. Hoewel we de souplesse van ons vaste escape groepje wel wat missen, weten we deze leuke kamer toch net op tijd uit te spelen! Goed gedaan! High five!
Dan rijden we terug naar de B&B. De parkeerplaats staat overvol. We zien, en horen, dat we in de aan ons B&B aangrenzende feestzaal een flink bruiloftsfeestje wordt ingeluid. Gasten en DJ hebben er zin en, en het feestgedruis zwelt alleen maar aan. Dan doen wij ook nog maar even een drankje. We laten een lokaal gebrouwen Kameroad witbiertje inschenken en sluiten de avond zo gezellig af in de prachtig gedecoreerde brouwerijzaal.
