De allereerste proloog-etappe, van Pieterburen langs de zeedijk en terug, hebben we met zijn viertjes gelopen. En vandaag, de eerste maandag van mei gaan we er nog een keer met het gezin op uit. Deze keer een dubbelslag: vandaag van Holten naar Laren. En morgen zal ik dan alleen van Laren naar Vorden lopen.
We parkeren tegenover de protestantse kerk in het centrum van Laren (Gld.). Omdat het openbaar vervoer hier ernstig te wensen overliet heb ik vooral via OV.taxi een treintaxi besteld. Superhandig, want voor slechts 26 euro wordt je dan, in nog geen kwartier, van hier naar Holten gebracht. Met het openbaar vervoer zou dit vanwege diverse overstappen bijna anderhalf uur kosten, en voor die 26 euro aan taxikosten, hadden we dan slechts 2 van de vier personen kunnen meenemen in het OV. Prima deal zo, die taxi.
De taxichauffeuse is ruim op tijd en laat ons plaatsnemen in een riante Mercedes. Even laten worden we netjes afgezet bij treinstation Holten waar ook deze 12e etappe van het Pieterpad begint. Een paar foto’s bij de start, en dan lopen we door het compacte dorpscentrum naar het Zuiden. Vanaf de Rietmolenstraat geven de bordjes aan tussen de huisnummers 10 en 12 door te moeten lopen. Zo lopen we in eens de weide wereld in, over het Pietjespad. Na een paar honderd meter komen we aan op de prachtig glooiende Aalpolsweg.
Bij een bankje aan de Beusebergerweg treffen de kinderen een Happy Stone aan, genaamd “Pieterpad Wandelstok”. Deze nemen we mee op reis. Al zigzaggend volgen we diverse verharde en onverharde paadjes en wegen. Dan volgt een wat eentonig stuk wanneer je via de Beusebergerweg de A1 oversteekt.
Schipbeek
Direct na het rioolwaterzuiveringscomplex komen we aan bij de oevers van kanaal Schipbeek. Dit is een deel van de natuurlijke grens tussen Overijssel en Gelderland. Aan deze zijde lopen we nog in Overijssel, en aan de overkant is het Gelderland. Bij een dam nemen we even kort plaats voor een pauze. Na een paar minuutjes vervolgen we onze weg en lopen op de hoge wallen langs het kanaal. Bij een brug steken we rechtsaf over en ook hier komt het neer op het zigzaggen over asfaltweggetjes en onverharde paden zoals de Vellerweg.
Wanneer de Vellerweg opgaat in een vijfsprong gaan we hier rechtsaf. Tijdens de voorbereiding had ik al gezien dat hier een prima lunchlocatie zou zitten. En met 10 kilometer op de teller en inmiddels het middaguur op de klok is dat een welkome afwisseling. Ook de kinderen geven aan wel eindelijk even te willen zitten, maar zodra die de speeltoestellen in het zicht krijgen is daar geen houden meer aan en zijn alle mini-pijntjes vergeten.
Hier op beleefboerderij De Kleine Carrousel bestellen we wat te drinken en te eten. Vanwege het prachtige weer kunnen we mooi buiten op het terras genieten van deze uitstekende lunch. Na de lunch lopen we terug naar de hoofdroute. Een kilometertje later gaat de route over in bos. Na een klein half uurtje zien we Huis Verwolde in beeld komen. De eerste vermeldingen van deze locatie dateren uit 1346. Het huidige huis is er in 1776 neergezet en sinds die tijd generaties lang bewoond door één familie. Tegenwoordig wordt het huis niet meer bewoond maar op beperkte gelegenheid opgesteld voor rondleidingen.
De Dikke Boom
Even na de oprijlaan staat een bordje “Dikke Boom”, rechtsaf. De Pieterpad-wandelgids gaf al als hint dat deze ‘attractie’ hier in de buurt zou zijn. Via de bossen volgen we de aangegeven route. Aan een opener veld zien we aan de overkant het kleinere broertje van de dikke boom. Een immense eik die net in het blad begint te raken. En 100 meter verder op, aan de rechterkant van het pad staat de omheinde Dikke Boom. Minder mooi dat zijn kleine broertje, omdat deze eik toch flink te lijden heeft gehad. De stam is met een omtrek van bijna 8 meter echt groot. Alleen doordat takken asymmetrisch zijn gesnoeid/afgestorven ziet de boom er niet heel vitaal uit. Ook blijkt een groot deel van de stam hol te zijn. Niet moeders mooiste, maar een prima uitstapje zo net langs het Pieterpad.
Aan de andere kant van Huis Verwolde pakken we de officiële route weer op. Via een lange bomenlaan komen we aan op het kruispunt met de Pastorielaan. Hier staat een voormalig schoolgebouw dat inmiddels bewoond wordt. In het eerste vertrek valt de enorme prijzenkast vol bokalen op. Later leren we toevalligerwijs dat deze trofeeën zijn verdient met kampioenspoedels van de bewoner. Daarover later meer.
Dan het laatste stuk van vandaag. Over de Verwoldseweg lopen we richting de eindbestemming Laren. Nog even door het tunneltje onder de N332 door en dan lopen we Laren binnen. Langs een basisschool komen we het dorp binnenlopen en al gauw zijn we bij de Protestantse kerk van Laren waar we vanmorgen zijn opgepikt met de taxi. We halen nog wat lekkers zijn de supermarkt om de hoek en stappen daarna in de auto voor een kort ritje naar ons hotel van vandaag.
Tijd voor eten en ontspanning
We zullen overnachten in Landgoedhotel Woodbrooke in Barchem wat op 15 minuutjes rijden ligt. Om onszelf te trakteren op alle inspanning, en ook omdat het inmiddels tijd is voor avondeten rijden we naar het naburige Zwiep. We eten bij restaurant De Witte Wieven. Geheel volgens naam wordt je door verschillende ‘witte wieven’ ontvangen. Er blijkt een uitgebreide speeltuin aanwezig te zijn, en de oh, zo vermoeide kinderen rennen opnieuw de longen uit hun lijf.
Na een prima avondmaal inclusief toetje keren we terug naar het hotel. Toevalligerwijs begint de documentaireserie “Dwars door de Lage Landen” van onze Vlaamse zuiderburen. In deze serie lopen drie heren een Vlaams Groot Route Pad, en het Pieterpad. Vandaag in aflevering 7 lopen ze langs: de Verwoldse School. Hier maken ze een praatje met de prijswinnaar van alle trofeeën die wij diezelfde middag nog zelf hadden gespot. Even later in de serie komen ze langs Huis Verwolde, waar wij ook deze middag zijn langsgelopen. Via via komen de documentairemakers in contact met familie die op het landgoed woont, die ze na een gesprek een dronevluchtje aanbieden om het landgoed vanuit de lucht te aanschouwen. Wat toevallig dat uitgerekend op de dag dat wij deze etappe lopen, deze wordt uitgezonden en wij deze ook nog precies daar bekijken.
Het is tijd voor de nacht. Morgen zal ik zelf nog een etappe lopen. Vrouw en kinderen zullen zich bij de kinderboerderij vermaken en daarna mij in Vorden komen ophalen.
