Drie dagen in het nieuwe jaar. Op de dag met de slechtste weersverwachting van de week zal het Pieterpad-project weer een volgende etappe afgevinkt krijgen. Vandaag loopt Baudien mee, en de grote vraag is dan: “Heeft ze weer een escape-spel meegebracht?”. Lees snel door voor het antwoord 😀
Keurig op tijd komt Baudien net voor 8 uur bij mij in Drachten. Rugzakje overladen en dan carpoolen we naar Drenthe. Drie kwartier later komen we aan in het dorpje Schoonloo dat zo’n 400 inwoners telt, die lokaal bekend staan als de knollen & knienen. We parkeren nabij de rotonde direct achter de bushalte. Wandelschoenen aan en op de verwachte tijd komt lijn 21 aangereden. Deze bus brengt ons in 11 minuutjes naar de Kerkbrink in Rolde.
Langs de Jacobuskerk en de begraafplaats komen we aan bij de hunebedden D17+D18. Hier begint de etappe naar Schoonloo die zo’n 18 kilometer zal gaan toevoegen aan het Pieterpad. Via de voormalige spoorlijn richting Stadskanaal lopen we naar het viaduct onder de N33. De grote boerderij op de hoek blijkt voorlopig de laatste bebouwing te zijn. De verharde weg gaat hier al na een paar honderd meter over in een onverhard bospad. Dit is vanwege de regen van afgelopen tijd een flinke blubberbak geworden.
Na een kilometertje drek stampen klimmen we via een houten passage de omheining over en komen we in het beekdal van het Andersche Diep. Wat een ruw en natuurlijk prachtig landschap. Even later komen we bij een voorde aan. Hier kun je, eventueel ondersteund door een dik touw de beek doorwaden. Echter zorgt de huidige waterstand voor een flinke waterdiepte. Met winterse temperaturen is dit niet de juiste plaats en tijd voor een afkoelmoment. Wij nemen liever het houten bruggetje om de beek over te steken.
Even later passeren we wederom het beekje en trekken we dichtere bossen in. Deze bossen bij het Drouwenerveld doorkruisen we met een aantal kilometers rechte padden. Aan de zuidelijke rand nemen we even pauze. Baudien heeft als volleert backpackster natuurlijk thermoskannen meegenomen om een lekker heet soepje te kunnen bereiden. Kippensoepje, broodje pindakaas, en zowaar: zon! Dat was niet verwacht, en helaas ook van korte duur. Maar dit was heel wat beter weer dan al een week voorspeld werd. Er passeert nog een kerel die we ook verdenken van het lopen van het Pieterpad, wat ons doet besluiten ook weer verder te lopen.
We steken de grote weg over. Ondanks dat er slechts 2 auto’s passeren doet dit lawaaiig aan nu we net kilometers door het bos hebben gelopen. Maar ook ten zuiden van deze hoofdweg komen we direct weer in bosrijk gebied aan. Dit natuurgebied, het Meindersveen, lopen we rustig door. De vennen geven het gebied een nog rustiger uitstraling. Een half uur later wordt het bos dunner en doemt weer de eerste bebouwing op in de vorm van een aantal boerderijen en een bungalowpark.
Hierna verlaat de route wederom de verharde wegen en lopen we het Strubbenbos in. Dit bos is wat ruwer van aard en we lopen en schuifelen over smalle paadjes langzaam richting het dorpje Schoonloo. Nog één straatje rechts en links en eetcafé Hegeman komt al in zicht. Daarachter stonden we geparkeerd.
En dan volgt nu het antwoord op de vraag van het begin: Ja natuurlijk heeft Baudien een escape-spel meegebracht! Omdat vanwege pandemiemaatregelen de lokale horeca gesloten is, rijden we even terug naar Rolde om wat lekkers te kopen bij de supermarkt en bakkerswinkel. Daarna nemen we weer plaats in de auto en spelen we het escape-spel “House by the Lake”, onderdeel van “Escape Room The Game”. Helaas weten we in het spel net niet op tijd te ontsnappen. Met 30 strafminuten op de klok besluiten we de juiste oplossing maar op te zoeken. Ach, je kunt niet alles hebben.
De route was prachtig, het gezelschap supergezellig, dus weer een topdag in de pocket!
